De novo outra mostra dun gran plantel con pouco futbol.
Penalty claro e protestado por alguns sectores, gol de Benzema (que iba sendo hora...) no que nin sequera o poñen en dubida no que eu percibin, como minimo, un dubidable fora de xogo. E pra rematar a suposta falta inventada polo arbitro, xa que o linier (que estaba mais preto da xogada) non sinalaba nada, de Pato que remataba en gol e remontada.
Como dicia antes suma e segue.
No tocante a parte tactica do partido, notei un Madrid espeso (como e normal), e un Milan co balon na segunda parte. Un artista, un vello artista chamado Seedorf (exmadridista por certo) recordou o que verdadeiramente ao futbol xogase e non se compra. Acompañado por outros dous vellos, Pirlo e Ambrosini, controlaron o medio do campo sen problemas aparentes.
Quero destacar sobre todo o partido de Ambrosini xa que consideroo o millor do partido polos seus cortes, resistencia, concepcion tactica e a liberacion que lle supuxo a Seedorf e a Pirlo telo detras. A parte, non se complicou co balon e xogou sempre facil sen perdela e sen balons en largo.Outros apuntamentos:
- Dinho. Marcou, e Sergio Ramos soamentes o paraba a base dun marcaxe duro de mais ao meu parecer. Detalles coma os seus taconazos recordan a sua clase.
- Pato. Simplemente un perigo constante. Clase, dignidade, gol... muito futbol.
- Casillas. De novo firme e seguro.
No hay comentarios:
Publicar un comentario