martes, 15 de diciembre de 2009

martes, 3 de noviembre de 2009

Milan - Madrid

Suma e segue, e menos mal que suman...
De novo outra mostra dun gran plantel con pouco futbol.
Penalty claro e protestado por alguns sectores, gol de Benzema (que iba sendo hora...) no que nin sequera o poñen en dubida no que eu percibin, como minimo, un dubidable fora de xogo. E pra rematar a suposta falta inventada polo arbitro, xa que o linier (que estaba mais preto da xogada) non sinalaba nada, de Pato que remataba en gol e remontada.
Como dicia antes suma e segue.
No tocante a parte tactica do partido, notei un Madrid espeso (como e normal), e un Milan co balon na segunda parte. Un artista, un vello artista chamado Seedorf (exmadridista por certo) recordou o que verdadeiramente ao futbol xogase e non se compra. Acompañado por outros dous vellos, Pirlo e Ambrosini, controlaron o medio do campo sen problemas aparentes. Quero destacar sobre todo o partido de Ambrosini xa que consideroo o millor do partido polos seus cortes, resistencia, concepcion tactica e a liberacion que lle supuxo a Seedorf e a Pirlo telo detras. A parte, non se complicou co balon e xogou sempre facil sen perdela e sen balons en largo.

Outros apuntamentos:

- Dinho. Marcou, e Sergio Ramos soamentes o paraba a base dun marcaxe duro de mais ao meu parecer. Detalles coma os seus taconazos recordan a sua clase.
- Pato. Simplemente un perigo constante. Clase, dignidade, gol... muito futbol.
- Casillas. De novo firme e seguro.

Parecidos (1): Keko - El Bola

miércoles, 21 de octubre de 2009

Madrid - Milan



Ou o que viña sendo no pre-partido, 300 millons contra 300 anos. Nun partido completamente aburrido no que semellaba aos 19 min. co gol de Raul que todo ia sairlle ben aos madridistas. Hai que destacar a gran laboura por parte de Dida. Podese dicir que o Madrid saiu perxudicado polo penalty non pitado a Benzema, pero tamen hai que recordar o gol mal anulado a Thiago Silva.
Vergoñento completamente e que un Pirlo semiacabado, e un solitario Pato (ata que non entrou Borriello) noquearan a un Todopoderoso Madrid que volve a perder nun partido serio, ou pseudo serio coma este.
Un partido de chiste no que non podia faltar, como non, o millor monologuista dos dous equipos, o Gran Drenthe cun bo gol.

Un Milan penoso xa sexa pola aptitude, ou forma fisica, ou forma de xogo, ou a idade, ou chameselle X puido contra un Madrid novo, con clase, con xuventude, con ambicion, con moitos millons invertidos, e moitisimo futbol. Nada que dicir, podemos defender e discutir o que queiramos, pero o que esta ben claro e que este GRAN FLOREN REAL MADRID non xoga, nin alegra nin nada. Estaran orgullosos de golear ao Xerez, equipo penultimo na taboa e goleado tamen polo Depor!
Como dicia Elvira Lindo nun artigo, agora o coherente e defender algo indefendible...